trouwe hond

Het opruimen der Oranje-rekwisieten gaf me opnieuw een katterig gevoel. De wereldbeker was slechts een teenlengte bij ons vandaan geweest... Afgezien van het feit dat Nederland bij vlagen schandalig voetbal vertoonde, zou de titel wel gewoon in de analen bijgeschreven worden... Het heeft niet zo mogen zijn. Uiteindelijk bleek onze hond de trouwste supporter en deed ie z'n middagtukje gewoon op het warme nylon van de reusachtige Action-vlag. Te koop voor drie euro overigens... de vlag bedoel ik dan...  ;-)

de grote dag!

Vanavond zullen we het weten... Zullen we na die trauma's in de jaren zeventig nu eindelijk een keer de allergrootste prijs in het voetbal pakken? Ondanks dat ik erg naar de wedstrijd uit zie, weet ik ook al dat de adrenaline door m'n bloed zal gieren en zullen m'n reflexen heel fanatiek iedere doelpoging van onze Wesley, Dirk, Arjen en Robin gaan imiteren... Een gekkenhuis, dat zal het worden als we de Spaanse stieren mogen verslaan... Ik was in 1988, toen we de Europese Cup pakten, na afloop in het centrum van Hilversum en die euforie weet ik nog als de dag van gisteren. Maar goed, we gaan het meemaken! Zet 'm op jongens, we gaan er voor!

Bij de foto: de slager bij ons in de buurt dacht ook grappig te zijn. Geen idee waar ik aan moet denken... Scherpe oranje spitsen bij de slager?