weblog ron wiegers blaricum

zaterdag 30 juli 2011

het Zorgenpad

Bij ons in de wijk Bijvanck is een zorgpad aangelegd. Wat is een zorgpad? Dat is een (voet)pad voor hen die slecht ter been zijn, visuele beperkingen hebben of op leeftijd zijn. Het is gemaakt om je met looprek, rollator of scootmobiel onbelemmerd en relaxed naar het centrum van de wijk te kunnen begeven, zonder dat je last hebt van asfalt-vernielende boomwortels, kuilen, gaten, stoepranden en drempels. Zo'n zorgpad is dan ook gemaakt van betonnen platen die strak tegen elkaar liggen, zodat 't geheel mooi vlak is. Goed verlicht en riant van afvalbakken en bankjes voorzien, kun je als minder-valide dan op je gemakkie naar de huisarts of de apotheek, naar de kapper, de bakker of de supermarkt. Op zich een mooi initiatief, daar zul je mij niet over horen.

Langs de straat genaamd Levensboom, die op zijn beurt weer langs het pas opgerichte Burgemeester Tydemanplein loopt, heeft men dit zorgpad gecombineerd met een apestrak betonnen fietspad, uitgevoerd in een zacht roze kleurtje. Het venijn in die twee zo vriendelijk ogende paden zit 'm in een opstaand randje van een centimeter of zes. Het grijze voetpad op de foto's ligt nèt iets hoger dan het roze fietspad. En dat randje is onder veel omstandigheden zo verraderlijk slecht te zien, dat mensen er te voet of met de fiets over vallen! Zo ook vorige week mijn buurvrouw Mona Deuning-Lucardie. U kent haar wel, de zangeres van de band die jarenlang achtereen tijdens Koninginnedag optrad in de tent op De Kruiskuil. Op de vrijdagmorgen dat ze een beetje gehaast haar dochter van de aan Levensboom gelegen school ging afhalen, had ze eerst nog snel een kadootje gekocht voor de bijzonder plotseling afscheid nemende schooldirecteur Frans Wikkerman. Haastige spoed, zelden goed.... Randje niet gezien en ze valt met beide knieën op het beton. Au! De conciërge van de school wist haar nog te vertellen dat ze niet de eerste was die over het randje gestruikeld was... 's Avonds werd de pijn steeds erger. Naar de spoedeisende hulp van ons eigen Tergooi ziekenhuis en jawel hoor... een knieschijf gebroken. Been van lies tot enkel in het gips en het voornemen om met dochterlief tijdens de zojuist aangebroken zomervakantie allerlei leuke dingen te doen, viel in duigen uiteen! Zes weken behelpen met een stijf poot en dan maar afwachten of het goed geneest... Kan ze nu nog wel met man en dochter van de reeds geboekte vakantie op Rhodos genieten, eind augustus? Kortom, een drama voor het gezin, dat kunt u zich wel indenken.
Vandaag heb ik als goed buurman eens pooslhoogte genomen en ter plekke wat plaatjes geschoten. Het niveauverschil tussen beide paden is echt minimaal en is daarmee een hatelijk lachende nekkenbreker. Ik kan mij echt een heleboel omstandigheden indenken waardoor je ten val komt. Van een passerende dame hoorde ik ook nog, dat het oppervlak een hermetisch afgesloten structuur heeft. Bij de minste of geringste regenbui staat het pad helemaal blank en je gaat dan met je fiets geheid ervaren wat aquaplaning is... Ik hou m'n hart vast als straks in de winter een dun laagje sneeuw het hoogteverschil lieflijk verdoezelt of als het 's morgens heel licht gevroren heeft... Wat ook nog speelt, is dat jonge kinderen op de fiets vaak niet goed kunnen inschatten dat ze het randje voldoende haaks aan moeten rijden om zonder vallen van het fietspad op het voetpad te komen en zo het hek van de school in te rijden. Van die dingen dus.
Nee mensen, wegenbouwtechnisch niet echt een applaus-winnend hoogstandje, daar aan die Levensboom. Zo wordt het zorgpad dus een regelrecht Zorgenpad! Ik ga hier niet over mogelijke oplossingen filosoferen, alhoewel ik er wel een paar zou weten. Daar zijn deskundigen voor en ik hoop van ganser harte dat de gemeente Blaricum die gaat raadplegen! Daarnaast zou een genoegdoening aan het adres van buurvrouw Mona een leuke geste zijn.
U bent nog niet van mij af. Tijdens het foto's maken van de situatie vanmorgen, zag ik dat het trappenbordes langs het grachtje op het Tydemanplein, òòk aanleiding geeft tot gevaarlijke situaties. Hekjes moeten voorkomen dat je pardoes met fiets, driewieler of hulpbehoevenden-voortbeweeg-hulpmiddel naar beneden dondert... maar die hekjes lopen niet helemaal door. Er zijn onderbrekingen aangebracht en daar zou naar mijn smaak toch echt nog wel een inspringend hekje vòòr moeten. Daarover binnenkort meer!