Ik zou met Eduardo dit jaar voor de twintigste keer naar de HCC-dagen in Utrecht gaan. Zou zeg ik, want we zijn nièt gegaan De HCC-dagen, de ultieme computerkoopjes- en gadgetsbeurs van weleer, is de laatste jaren steeds minder aantrekkelijk geworden. Enerzijds omdat hardware de laatste vijf jaar enorm in prijs gekelderd is, anderzijds omdat we merkten dat steeds minder standhouders bereid waren om wat met de prijs te doen als je meerdere artikelen kocht of als je ze confronteerde met een prijs waar je het elders voor gezien had. Het bestuur van de HCC besloot vorig jaar een keer géén beurs te organiseren, omdat ze zich wilden oriënteren op een nieuw concept om de boel weer fris leven in te blazen, zeg maar. Nou, die plannetjes hebben geleid tot een beurs die in handen gegeven werd van een bedrijf en de gevolgen lieten zich raden
Was voorheen de toegang voor HCC-leden gedurende alle drie de dagen gratis, nu kost het ook voor leden acht euro en een kaartje is slechts één dag geldig
Hoezo commerciële organisator? Waar ik echter meer medelijden mee heb, zijn de jongelui die steevast in grote getalen op de beurs afkwamen. Ik zie ze nog staan met hun brilletjes, hun jeugdpuistjes en hun veel te grote rugzakken voor de ingang van de Jaarbeurs
Wachten tot de vriendenclub compleet is, lekker struinen in die grote hallen en onderling een klein wedstrijdje wie aan het eind van de dag de meeste zooi mee naar huis sleept. Voor diè bezoekers, die meest van tijd geen behoefte hebben aan het lidmaatschap van een vereniging die in de loop der jaren de belangen van haar leden danig heeft verkwanseld, is de entreeprijs aan de kassa maar liefst twintig euro! Reken daar nou voor de aardigheid eens een treinretourtje van een willekeurige plaats op een kilometer of honderd van Utrecht bij, ook ruim 20 euro met reductie, alsmede een broodje en een blikje van die zakkenvullende cateraar in de Jaarbeurs en je zit gewoon op vijftig euro om binnen te komen. En dan heb je dus nog niks gekocht! Komt bij dat de grote hardware-boeren allemaal goedlopende websites hebben, die verkopen het hele jaar door. Wat hou je dan over? Inktverkopers uit Duitsland met kliederige navulsetjes en nog meer oosterburen, maar dan van allochtone afkomst, met allemaal nagenoeg identieke kramen, gevuld met Taiwanese inferieure rotzooi en garantie tot de hoek. Visnet erover omdat ze bang zijn dat de handel gejat wordt; zo de waard is vertrouwt ie zn gasten
Nee mensen, ik noemde het, toen ik de eerste trotse bekendmakingen las, al heel gauw HCNee-dagen en ga op 20 december fijn met Eduardo naar de PC-Dumpdagen. Minstens zo leuk, maar zeker interessanter qua opzet, in de RAI te Amsterdam. Entree? Vijf euro!
Lees hier nog wat snedige reacties van teleurgestelde HCC-gangers... Concluderend kun je stellen dat HCC voor heel veel mensen een jaarlijks terugkerend uitje om zeep heeft geholpen!
3 opmerkingen:
Jammer van ons 4e lustrum...:-(
Maar zeer goed verwoord wat de aanleiding is...
De goeie ouwe tijd. Leuke koopjes op de HCC dagen scoren. Ook de PC-dumpdagen heb ik veel bezocht. Het is allemaal niet meer. Eerst bleven de bedrijven en later ook de bezoekers weg. De marges zijn ben ik bang geheel opgedroogd.
Zenuwwachtig schuivelen voetje voor voetje is er niet meer bij.
Een beurs? Volgens de dikke van Dale is dit een tentoonstelling van goederen op een bepaald gebied.
Halverwege de zeventiger jaren werkte ik voor langere tijd (als baantje buiten school) bij een makelaar in onroerend goed die een aardig centje bijverdiende met de in-verkoop en het restaureren van antieke automobielen met name het merk Ford van voor 1940. Om aan auto's maar vooral aan onderdelen te komen moesten er wel beurzen worden afgestruind want andere mogelijkheden waren er meestal niet. Op deze bijeenkomsten werd er vaak behoorlijk handel gedreven.
Anno 2008 is het dons onder mijn neus en op de kin verdwenen. Het heeft helaas plaats gemaakt voor grijze lokken en andere uiterlijke slijtage. De hele wereld draait rond het internet en is daarom niet meer uit ons leven weg te denken. Gebruikte onderdelen die vroeger op een beurs werden aangeboden kunnen NU! gemakkelijk via het net, ja! zelfs nieuw (voornamelijk gemaakt in de U.S.A.) besteld worden. Verdwenen is de romantiek van handje klap en de rooie kop van inspanning om het te krijgen voor een scherpe prijs. Is het voor een koopman nog wel interessant om op een beurs te gaan staan? De kosten van transport, de kraam etc. zijn vaak hoger dan dat de dag opbrengt.
Gelukkig is het niet allemaal ellende want er zijn nog tentoonstellingen te vinden hoor waar de organisatie het met liefde in elkaar gesleuteld heeft. Het produkt kan daar vastgehouden en bewonderd worden. Ik bezocht vorige week zaterdag nog zo'n gelegenheid de Namac (Nederlandse algemene miniatuur auto club) beurs in Houten. Een top-gebeuren, 5 eurotjes entree, lekker druk zonder poes-pas, met vriendelijke actieve standhouders die wat verkochten. Dus weer bijzonder genoten.
Een reactie posten
Kies bij Identiteit de optie naam/URL.
Vul daar alleen je naam in, dat is genoeg.
Als dit je allemaal te ingewikkeld is,
kun je ook hier klikken voor een eenvoudige methode.