Danny is zijn naam. Verdienstelijk voetballer en zoon van
vrienden van ons. Werkt alweer een aantal maanden voor TNT-post en bezorgt ook bij ons in de straat. Al pratende zag ik een tijdschrift uit zijn tas steken, waarvan ik vroeger nooit gedacht zou hebben, dat hij die ooit nog eens in z'n handen zou nemen... Het Feyenoord-magazine! Hij 'schrok' er zelf ook even van, maar kon 'leven' met de gedachte dat het slechts 'werk' was... OK Danny, zo kennen we je weer!
zaterdag 20 juni 2009
wat een toeval...
6 opmerkingen:
Ziezo, te toon is weer gezet voor het nieuwe voetbalseizoen...:-)
Visca Barca !!
Stuur een e-mail naar : az@DSB.Stadium en beste Ron ik garandeer dat jullie hele wijk op een gratis AZ krant wordt getrakteerd.
Die Dirk zal zijn huis aan huis krant in Blaricum wel willen slijten om z'n DSB bank overeind te houden. Ik schat naar aanleiding van de jongste berichten over de DSB bank in, dat het een "woekerpolis" gehalte gaat krijgen. Dat betekent dat Dirk miljoenen van zijn "eigen vermogen" moet afscheiden om klanten schadeloos te kunnen stellen.
Die Dirk loopt over een poosje gewoon weer in uniform op straat.
Blaffende honden wakker te maken ben ik bang, want de gedupeerden kunnen zijn bloed wel drinken.
Trouwens als AJAX eindelijke weer eens landskampioen wordt, ben ik helemaal blij. Wil ik desnoods wel in Blaricum gaan wonen en af en toe luid toeterend Monique van de Ven uit haar hooiberg jagen. Wat denk denkt die siliconenbult eigenlijk wel!
Geweldig mijnheer Ron. Dat is nou even opnieuw een stukje van topklasse. Eindelijk word er eens aandacht gegeven aan een collega van TNT Post NL. Door weer en wind doen wij als postbodes ons werk. Natuurlijk staat u nog in mijn geheugen, gelijk een knulletje gekleed in de korte broek met dunne spillepoten. Uiteraard een trouw lezer van mijn avonturen. Wees eerlijk want in Keteldorp is er altijd wel wat te beleven.
U kent toch nog wel mijn dagelijkse spreuk waar ik op den duur heel kachel mee word.
Een, twee, drie, vier
Pietje Puk die drinkt zijn bier.
Vijf, zes, zeven, acht
't is Pietje die naar meer smacht.
Op de kruk in mijn stamkroeg: d' ouwe Ketel neem ik regelmatig te veel in maar dat mag de pret absoluut niet drukken. Zodoende heeft agent Langdraad weer een klus om mij in de kraag te vatten en een nachtje gratis onderdak te bieden in het cachot. Al met al heeft de volgende ochtend juffrouw Penneveer van de bibliotheek een bijverdienste om de cel te verschonen na mijn tijdelijke aanwezigheid. U begrijpt wel dat wij elkaar in onze kleine dorp zo aan de gang proberen te houden in deze zware crisistijd.
Ook onze gemeenschap kent vreemde snoeshanen. Zo wonen sinds kort alhier Edwin de Turk en Monique Fruit. Afkomstig uit een verre stad in het westen. Zij zijn neer gestreken naast ons enige eetgelegenheid: Kom tot Rust. De uitbater van deze tent is een actieve ondernemer die er alles aan doet zoveel mogelijk klanten te trekken. Een goede zaak zult u zeggen maar ja deze buren denken daar anders over. Ondanks dat het etablissement hier al jaren succesvol bloeit proberen de muggenzifters, de zelfstandige weg te laten emigreren naar een industrieterrein. Bah wat een nare lui! Publiek geheim en aardig om te vermelden is dat de buurman aan de andere zijde van dit stel, bakker Clemens Fijnebol regelmatig over de schutting gluurt naar de vaak naakte siliconenborsten van mevrouw des huizes.
Helaas is de tijd eveneens ook aan mij niet voorbij gegaan. Het haar wordt witter en de snor grijzer.
Bovendien de buik dikker en de rug krommer. Pietje blijft tegenwoordig het liefst met de beentjes omhoog in zijn postkantoortje. Daarom heeft gisteren burgervader Stefan Bazeman in de plaatselijke courant: Kei&Blij een vacature geplaatst voor een jonge snelle besteller. Uw vriend is geknipt voor deze job. Daarom komt Pietje echt tot rust als Danny in Keteldorp klust!
UIT.
Vriend, gaan we nu ook al grappen over Feijenoord maken !!!!
Mooi! Als die zuiperd van een Puk hier een beetje op het weblog gaat zitten lallen, kan ik mij niet meer inhouden en ga reageren. De veren staan recht overeind als het ware. Wat heeft die luie ambtenaar der posterijen nou helemaal gedaan? Juist ja, niks! Neen, neem mij dan jullie ome Gerrit de Postduif. Ondanks als Amsterdammer uit het ei gekomen toch begonnen als wedstrijd duif bij de FDV (Feijenoord Duiven Vereniging) te Rotterdam.
Gevestigd onder het dak van vak Z in de Kuip. Bijna dagelijks kon men daar ons clublied horen: vleugel in vleugel, kameraden. Nou beste mensen zonder te willen overdrijven heeft deze vogel na elke succesvolle vlucht, goud gekregen hoor. Okay ook weleens een zilveren plak maar dat was eerder uitzondering dan regel. Lange tijd de FCP (favourite Champion Pigeon) geweest van Willem van Hanegem. Later van de John de Wolf. Voetballers van wereldklasse.
Tot mijn spijt moest ik stoppen na een aanvaring met zo'n Ajax supporter. En dan val je in een zwart gat kan ik u verzekeren. Maar gelukkig was de directeur van de toenmalige PTT in het Gooi overtuigd van mijn capaciteiten. Mijn werkterrein werd het luchtruim boven het dorp Blaricum.
Veel gezien daar. Kleine grietjes werden oude meisjes, hangend achter de bar van Moeke Dijkstra smachtend naar een patserige gabber in een dikke Porsche. Of die kleine mannetjes die veranderen in een Bolle Bolle Gijs met een bierbuik van heb-ik-jou-daar.
Maar jammer-genoeg kwam dan de dag dat ome Gerrit niet meer vliegen mag. De vleugels zijn vastgezet door de Rijksluchtvaartdienst. Het is jaren goed gegaan maar tijdens de allerlaatste daling ging het faliekant mis. Ondanks de het nieuwe ziekenfondsbrilletje van Pearle had deze Postduif als aanlandingspunt een paar bulten gekozen. Ongelukkigerwijs bleken dit na aankomst en twee explosies verder de siliconenborsten van mevrouw van de Ven te zijn.
Een reactie posten
Kies bij Identiteit de optie naam/URL.
Vul daar alleen je naam in, dat is genoeg.
Als dit je allemaal te ingewikkeld is,
kun je ook hier klikken voor een eenvoudige methode.